Yön bulduran ‘Obo’ geleneğinin yaşatılması için yarış düzenlendi

ELAZIĞ – Elazığ’ın Keban ilçesinde ‘kulluk’ olarak isimlendirilen ve istikamet bulmaya yardımcı olan ‘Obo’ geleneği yaşatılmaya çalışılıyor. Bu çerçevede düzenlenen

‘Nimri Kullukları Çağdaş Plastik Yorumlar Proje Yarışması’ sonucunda dereceye girenlere mükafatları verildi. Elazığ’ın Keban ilçesinin Nimri köyünde istikamet bulduran geleneğin yaşatılması için obo’lar yapıldı. 43 yıl öncesine kadar yolcuların ya da çobanların sert kış mevsiminde yahut sisli havada istikamet bulması için kullandığı, taşların üst üste konulmasıyla yapılan 2-3 metre yüksekliğinde, zirve noktasına genelde ölmüş bir hayvanın baş iskeleti yer alan dik yapılardan oluşan ‘Obo’ geleneğinin yaşatılması için Nimri Kullukları Çağdaş Plastik Yorumlar Proje Müsabakası düzenlendi.

Trakya Üniversitesi Hoş Sanatlar Fakültesi Heykel Kısım Başkanlığı, Karagöz Sanat Meskeni ve Nimri Köyü Muhtarlığı iş birliğinde çalışma yürütüldü. Türkiye’deki üniversitelerde heykel alanında lisans, yüksek lisans ve sanatta yeterlik etaplarında tahsil gören tüm öğrencilere açık olan yarışa, 5 farklı üniversiteden 14 müracaat yapıldı. Müsabaka heyetinin oy birliği ile aldığı karar doğrultusunda projeler ortasından 3 adet muvaffakiyet mükafatı ve 3 adet mansiyon mükafatı seçildi. Yarışta dereceye giren adaylar Nimri köyünde heykellerini hayata geçirerek sergiledi.

Yarışma hakkında bilgi veren Mimar Sinan Hoş Sanatlar Üniversitesi Hoş Sanatlar Fakültesi Heykel Kısmı Araştırma Vazifelisi Tolga Yurtözveri, “Nimri kullukları ismine bir yarış düzenlendi. Bu yarıştaki heykelleri bizde uygulamak için Nimri köyüne geldik. Bizim daha evvel kulluklar hakkında hiçbir fikrimiz ve bilgimiz yoktu. Bu müsabakayı düşünen ve bu programı yapan Kenan Beyefendi bize kulluklar hakkında kısa bir bilgi verdi. Bilgilerde kullukların insanlara taraf gösteren, insanın beşere yansıması formunda bir bildiri taşıyan değerli modüller olduğunu ve tabiatı da içeren kesimler olduğunun farkına vardık. Bizde kendi heykellerimize dönüştürmeye uğraş ettik. Tabi ki eski periyotlardaki vakitle şimdiki vakit ortasında fark olduğu için bu yapıtları dağın başına değil de daha köy merkezlerine yahut daha ağır giriş çıkışın olduğu yerlere yerleştirdik. Estetik olarak bu yapıtları köylüler ve vatandaşların gelip görmesini isteriz. Bu bağlamda şunu söyleyebilirim ki kulluk kültürel bir öğe lakin bu kültürel bir öğeyi kozmik plastik bedellere taşıyarak bunlardan bir sanat yapıtı üretmeye çalıştık. Biz burada çalışırken çok keyif aldık. Bölge insanı da inanılmaz keyifli ve sıcakkanlı insanlardır” dedi.